Μια φορά και έναν καιρό, επί τουρκοκρατίας, το 1787, όταν ο
Αλή Πασάς διορίστηκε πασάς των Τρικάλων και διοικούσε τα Τρίκαλα, ένας Βαλτσινιώτης
μάντης έκανε την εμφάνισή του στην περιοχή και έκανε προφητείες.
Μια μέρα προέβλεψε πότε ακριβώς θα πέθαινε ένας στενός φίλος
και συνεργάτης του Αλή Πασά.
Η προφητεία αυτή βγήκε αληθινή και ο Πασάς προληπτικός, όπως
ήταν, φοβήθηκε μήπως ο μάντης μαζί με τις προφητικές ικανότητες είχε κάνει και τίποτα
μάγια, που σκότωσαν τον φίλο του, γι' αυτό αποφάσισε να καλέσει τον μάντη στο σεράι του, με σκοπό να τον εξολοθρεύσει.
Ζήτησε λοιπόν, να φέρουν μπροστά του τον Βαλτσινιώτη μάντη και
του είπε:
-Μαθαίνω, ωρέ γκιαούρη, ό,τι είσαι πολύ έξυπνος, και ό,τι
κάνεις προφητείες. Μπορείς να προβλέψεις και πότε θα πεθάνεις;
Ο Βαλτσινιώτης, προαισθανόμενος το κακό που ερχόταν, είπε
στον Αλή Πασά.
-Πασά μου, εκείνο που γνωρίζω είναι πως θα πεθάνω τρεις
μέρες πριν από σένα!!!
Ο Αλή Πασάς αιφνιδιάστηκε, ταράχθηκε, θύμωσε αλλά πάνω από
όλα φοβήθηκε…
Δεν γνωρίζουμε πότε πέθανε ο Βαλτσινιώτης μάντης, όμως από
εκείνη την ημέρα, ο Αλή Πασάς τον είχε πάντα υπό την προστασία του, μη βρέξει
και μη στάξει, στο σεράι του.
Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Εμπνευσμένο από κείμενο του βιβλίου "Μεσοχώρα 1989-90"
