Οι παλαιότεροι, οι οποίοι γνώρισαν σε μικρή ηλικία είτε τον πόλεμο με όλα τα δεινά του, είτε τη μεταπολεμική γεμάτη στερήσεις ζωή, παρατηρούν τη σημερινή κατάσταση με θλίψη. Αναλογίζονται ότι η Ελλάδα τη δεκαετία του 1950 πορευόταν πληγωμένη να θεραπεύσει τις πληγές της και οι περισσότεροι Έλληνες, μαθημένοι στις κακουχίες και τις στερήσεις, πάλευαν ημέρα και νύχτα για να τα φέρουν βόλτα.
Λόγω των συνεπειών του σκληρού Εμφυλίου Πολέμου αλλά και της φτώχειας αρκετοί άφησαν την επαρχία και κατέφυγαν στις μεγάλες πόλεις προσφέροντας φτηνά εργατικά χέρια και συμβάλλοντας έτσι στην ανοικοδόμηση της καθημαγμένης χώρας. Άλλοι πάλι πήραν τους δρόμους της ξενιτιάς, όπου εργαζόμενοι σκληρά έστειλαν σημαντικά εμβάσματα στην Πατρίδα.