Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Οι 4 εποχές (1972) και οι 12 μήνες του χρόνου(1968-69) του Γιάννη Τσαρούχη.



 Μία καθαρά ανθρωποκεντρική και αλληγορική σειρά έργων του Γιάννη Τσαρούχη είναι και η προσωποποίηση των εποχών και των μηνών του έτους. Μία ακόμη αρμονική συνύπαρξη ανατολής και δύσης, του παραδοσιακού και λαϊκού με το κλασσικό και το μοντέρνο. 


Στα πρότυπα της αρχαίας Ελληνικής και Βυζαντινής παράδοσης αλλά και με εμφανής στοιχεία της Αναγεννησιακής τέχνης του μπαρόκ, ο ζωγράφος συμβολικά σμιλεύει και έντεχνα πλάθει τις αλληγορικές μορφές του σε ένα συνδυασμό με μια λιτή και συμβολική νεκρή φύση. 


Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος πόζαρε σαν ο Δεκέμβριος, ο τελευταίος και γηραιότερος μήνας του χρόνου. Όπως και στα λαϊκά παραμύθια οι μήνες είναι τα δώδεκα παλικάρια όπου σαν ουράνιοι φτερωτοί άγγελοι έρχονται και φεύγουν μέσα στο χρόνο, ο κάθε ένας με την δική του σειρά, προσφέροντας στους ανθρώπους τα πολύτιμα αγαθά τους. 


Οι ημίγυμνες αναγεννησιακές μορφές των μακρυμάλληδων νεαρών με το αθώο ηδυπαθές βλέμμα θυμίζουν ''Βάκχο'' του Καραβάτζιο και ταυτόχρονα τις βυζαντινές αγιογραφίες με την αυστηρότητα και το ιερό και επιβλητικό φως που εκπέμπουν. 



Η διονυσιακή ατμόσφαιρα είναι διάχυτη όπως χαρακτηριστική είναι και η ανάδειξη της απολλώνιας ομορφιάς και του αρχαίου Ελληνικού κάλλους.
Ένας ζωντανός μύθος με μια σύγχρονη αισθητική ματιά,
μοναδικός και πάντα επίκαιρος θα μας γοητεύει...









Πηγή: mysteliospaths.blogspot.gr


 O Γιάννης Τσαρούχης

O Γιάννης Τσαρούχης γεννήθηκε το 1910 στον Πειραιά. Από το 1929 μέχρι το 1933 σπουδάζει ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Σπ.Βικάτο, τον Δ.Μπισκίνη και τον Κ.Παρθένη, ο οποίος τον μυεί στην ευρωπαϊκή τέχνη, στον κυβισμό και τον υπερρεαλισμό. Από το 1931 έως το 1934 μαθητεύει κοντά στον Φ.Κόντογλου, ο οποίος τον φέρνει σε επαφή με την τεχνική και τις μεθόδους της αγιογραφίας και τα βυζαντινά μνημεία της Ελλάδας και επηρεάζει την καλλιτεχνική του αντίληψη, γεγονός που φαίνεται στα έργα της εποχής. Το 1935-1936 συνεχίζει τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου γνωρίζεται με προσωπικότητες της ευρωπαϊκής σύγχρονης τέχνης, όπως ο Giacometti και o Matisse, από τον οποίο συγκρατεί τις αισθησιακές χρωματικές αρμονίες, και έρχεται σε επαφή με το έργο του Θεόφιλου μέσω του Teriade. To 1938 πραγματοποιεί την πρώτη ατομική του έκθεση στο άδειο κατάστημα του Ι.Αλεξόπουλου στην οδό Νίκης, στην Αθήνα, με έργα στα οποία αρχίζει να διαφαίνεται το προσωπικό του ύφος, αποτέλεσμα των μελετών και των αναζητήσεών του, ενώ συμμετέχει και στην Πανελλήνια Έκθεση. Η δεύτερη ατομική του έκθεση γίνεται μετά τον πόλεμο, το 1947, στην γκαλερί Παίην. Το 1952 του αφιερώνεται έκθεση στο Βρετανικό Συμβούλιο της Αθήνας και το 1956 παρουσιάζει έργα του, ως υποψήφιος για το βραβείο Guggenheim, στο Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού και στο Μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης, ενώ το 1958 συμμετέχει στην Βiennale της Βενετίας. Με την επιβολή της Δικτατορίας το 1967 εγκαθίσταται στο Παρίσι, όπου και μένει μέχρι το 1980. Το 1981 οργανώνεται από το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης η πρώτη μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Παράλληλα με το ζωγραφικό του έργο δημιούργησε σκηνικά και κοστούμια για θεατρικές και μουσικές παραστάσεις, για το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, το Εθνικό Θέατρο, και τη Σκάλα του Μιλάνου, ενώ δημοσίευσε και πλήθος συγγραμμάτων που χαρακτηρίζονται από το ειλικρινές αλλά και καυστικό ύφος του. Πέθανε στην Αθήνα το 1989.
Σημ. Το πορτρέτο του Γιάννη Τσαρούχη είναι έργο του ζωγράφου Γιάννη Σταύρου.

Μια παρουσίαση σκέψεων (κυρίως) του μεγάλου μας ζωγράφου !...

1 σχόλιο:

  1. Όταν δημοσιεύετε ένα έργο ζωγραφικής - αναφέρομαι στο πορτρέτο του Γιάννη Τσαρούχη, θα πρέπει να σημειώνετε ρητά τον ζωγράφο που το έχει δημιουργήσει και από που το πήρατε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, σας πληροφορώ ότι το πορτρέτο του Γιάννη Τσαρούχη είναι έργο του ζωγράφου Γιάννη Σταύρου, ο οποίος έχει και τα πνευματικά δικαιώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

επικοινωνιστε μαζι μας