Ζούμε σε περιβάλλοντα πού όλους μάς ξενίζουν
και απορούμε άπαντες πώς κάποιοι όλο κερδίζουν.
Η φύση κάθε άνθρωπου έχει τα μυστικά της
και ο στερούμενος μυαλού είναι ένας σακάτης.
Διά να πιάσεις μια δουλεία –ή άλλως εργασία–
στο τέλος παλαιώνεσαι κι είσαι για τα Μουσεία.
Γηράσκεις ζητιανεύοντας κι όλο χτυπάς τις πόρτες
εσύ πού είσαι έξυπνος, ενώ ο άλλοι, οι «μόρτες»
έχοντας μέσα στο μυαλό πίτουρα και σκουπίδια
σαν τράγοι επιβάλλονται σε πρόβατα και γίδια.
Δυο γαΐδουριώνε άχυρα δεν ξέρουν να μοιράσουν,
όμως επιτυγχάνουνε θέσεις ψηλές να πιάσουν.
Βλέπεις τα μάτια απλανή την γλώσσα μπερδεμένη
και δεν φαντάζεσαι ποτέ το τί σε περιμένει
όταν αυτά τα ξόανα στο σβέρκο σου καθίσουν
κι αντί να χτίσουν την ζωή απλά, θα την γκρεμίσουν.